Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
айыл-тұрман — зат. Тартпа, айыл, үзеңгі бау, қанжыға сияқты (қайыстан, құрдан істелген) ер тоқым жабдықтары; ер тұрман, ат тұрман … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл-тұрмандық былғары — Белдік т.б. бұйымдар (қалыңдығы 2,5 3,0 мм), сондай ақ айыл тұрмандар (қалыңдығы 2,2 4,0 мм) жасауда қолданылатын былғары … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
Айыл — Алтайская срубная юрта с четырьмя, шестью или восемью гранями, завершенная кровлей из коры лиственницы. (Термины российского архитектурного наследия. Плужников В.И., 1995) … Архитектурный словарь
айыл қияқ — зат. Қияқ өсімдігінің бір түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл қоға — Судың тереңірек жерінде өсетін бұтақсыз қоға … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыл — 1. (Жамб.: Мер., Жам., Св.) ауыл. Нұралы атам Әбдібек әскерге кеткен соң, көрші а й ы л д а ғ ы қызы Сусар апамды қолына алыпты (Ш. Мұрт., Инт. наны, 30). 2. (Тау., Қош.) үй … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қайыл — қайы етістігінен жасалған ырықсыз етіс. Қ а й ы л ғ а н қос өркештінің інгені он төрт айда боталайтын болса, нардың маясы он үш айда боталайды (Қазақша мал атаулары, 47) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қайыл болу — (ҚХР) мойынсал болу, мойындау, илану … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ айыл — Көп мініліп, айыл т.б. түскендіктен, көліктің түгі түсіп ағарған, жолақтанған жері … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кер айыл — Ердің үстінен бастыра тартатын төс айыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
